Περιεχόμενα. Παχυσαρκία Σακχαρώδης Διαβήτης Νευρική ανορεξία Ψυχογενής βουλιμία Νηστεία Τροφές που προκαλούν αλλεργία Καρκίνος του προστάτη

Transcript

1 Περιεχόμενα Παχυσαρκία Σακχαρώδης Διαβήτης Νευρική ανορεξία Ψυχογενής βουλιμία Νηστεία Τροφές που προκαλούν αλλεργία Καρκίνος του προστάτη

2 Παχυσαρκία είναι κλινική κατάσταση, στην οποία κυρίαρχο χαρακτηριστικό είναι η συνεχής αποθήκευση λίπους, γεγονός που είναι σίγουρο ότι έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία του ατόμου. Ως παχύσαρκα χαρακτηρίζονται τα άτομα που έχουν ΔΜΣ( δείκτης μάζας σώματος) μεγαλύτερο από 30. Αίτια: Η κληρονομικότητα. Οι ψυχολογικοί παράγοντες. Ο μεταβολισμός. Εξωτερικοί παράγοντες π.χ. έλλειψη άσκησης, κακή διατροφή, καθιστική ζωή κ.α. Βιολογικοί λόγοι, όπως βλάβες στο κέντρο του εγκεφάλου που σχετίζεται με την αίσθηση του κορεσμού.

3 Αποτελέσματα: Κίνδυνοι που αφορούν την υγεία. Την παχυσαρκία ακολουθούν χρόνιες νόσοι( τα λεγόμενα συνωδά νοσήματα) π.χ. διαταραχές στον ύπνο, καρδιαγγειακά νοσήματα λόγω των φραγμένων από το λίπος αρτηριών, πόνος στις αρθρώσεις κ.α. Κίνδυνος πρόωρου θανάτου. Χαμηλότερη ποιότητα ζωής. Εκτός από τις προαναφερθείσες συνέπειες υπάρχουν και οικονομικές, κοινωνικές και ψυχολογικές επιπτώσεις στο άτομο. Αντιμετώπιση: Με διάφορες δίαιτες που μπορούν να ακολουθήσουν τα παχύσαρκα άτομα. Ακολουθεί η σωματική άσκηση. Με φαρμακευτική αγωγή. Για την υποβοήθηση της δίαιτας μπορεί να γίνει λήψη φαρμάκων για να μειωθεί η αίσθηση της όρεξης. Με χειρουργικές επεμβάσεις.

4 Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ασθένεια του μεταβολισμού της οποίας χαρακτηριστικά είναι η αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα και ο μη φυσιολογικός μεταβολισμός της γλυκόζης. Οι κύριες μορφές του σακχαρώδη διαβήτη είναι ο διαβήτης τύπου 1, ο διαβήτης τύπου 2 και ο διαβήτης της κύησης.

5 Διαβήτης τύπου 1: Εμφανίζεται συνήθως στην παιδική ή εφηβική ηλικία. Χαρακτηρίζεται από καταστροφή των β-κυττάρων του παγκρέατος, γεγονός που προκαλεί χαμηλά επίπεδα ινσουλίνης στον οργανισμό. Είναι μία αυτοάνοση νόσος. Διαβήτης τύπου 2: Αυτού του τύπου το διαβήτη χαρακτηρίζουν η μειωμένη έκκριση ινσουλίνης και η μειωμένη ευαισθησία των κυττάρων στην δράση της. Ο διαβήτης τύπου 2 είναι η πιο συνηθισμένη μορφή διαβήτη που απαντάται στους ενήλικες. Παράγοντες που ευθύνονται για την εμφάνιση του είναι η κληρονομικότητα και η ηλικία. Παρά το γεγονός ότι οι επιπλοκές του στην υγεία είναι πιο ήπιες συγκρινόμενες με τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1, ο κίνδυνος σοβαρών συμπτωμάτων παραμένει υψηλός. Διαβήτης της κύησης: Είναι ο τύπος του σακχαρώδη διαβήτη που εμφανίζεται για πρώτη φορά στη γυναίκα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με το διαβήτη τύπου 2. Σύμφωνα με τις έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί, αυτός ο τύπος διαβήτη εμφανίζεται στο 3-5% των κυήσεων, ενώ 30-40% των γυναικών με διαβήτη κύησης είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα αποκτήσουν διαβήτη τύπου 2 αργότερα στη ζωή τους.

6 Συμπτώματα των τύπων του σακχαρώδους διαβήτη: Ο διαβήτης τύπου 1 δημιουργείται αρκετά αιφνίδια και γίνεται αντιληπτός όταν παρουσιαστεί η διαβητική κετοξέωση, μία κατάσταση ιδιαίτερα επικίνδυνη για την ζωή του ασθενούς που εκδηλώνεται με εμετό, ναυτία, πολυουρία και πόνο στην κοιλιακή χώρα, ιδιαίτερα στις νεαρές ηλικίες. Επίσης, άλλα συμπτώματα είναι πολυδιψία, απώλεια σωματικού βάρους ή και αυξημένη όρεξη, μυϊκή αδυναμία και κόπωση. Αντίθετα, ο διαβήτης τύπου 2 δημιουργείται σταδιακά. Τα συμπτώματα του είναι γρήγορη κόπωση, ζάλη και ευπάθεια σε λοιμώξεις. Υπάρχουν, όμως, και περιπτώσεις στις οποίες τα συμπτώματα απουσιάζουν και ο ασθενής αισθάνεται υγιής παρότι νοσεί από διαβήτη τύπου 2. Ο διαβήτης της κύησης σπάνια εκδηλώνει συμπτώματα. Σε σπάνιες περιπτώσεις, τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα μπορεί να προκαλέσουν αυξημένη ούρηση και υπερβολική δίψα.

7 Διάγνωση του σακχαρώδους διαβήτη: Για την αποτελεσματικότερη και ευκολότερη διάγνωση του διαβήτη έχουν δημιουργηθεί συγκεκριμένα κριτήρια. Αυτά είναι τα εξής: Γλυκόζη πλάσματος νηστείας, δηλαδή τιμή σακχάρου του αίματος το οποίο λαμβάνεται τουλάχιστον 8 ώρες αργότερα από την τελευταία φορά που ο ασθενής κατανάλωσε οποιουδήποτε είδους τροφή,= ή> 126 mg/dl Τιμή γλυκόζης πλάσματος σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή= ή >200mg/dl Γλυκόζη πλάσματος 2 ώρες μετά τη λήψη 75gγλυκόζης= ή > 200mg/dl.

8 Αντιμετώπιση του σακχαρώδους διαβήτη: Η αντιμετώπιση έχει δύο στόχους και μπορεί, αρχικά, να επιτευχθεί με την υποβολή του ασθενούς στο λεγόμενο γλυκαιμικό έλεγχο και, έπειτα, με την εξάλειψη των παραγόντων που συμβάλλουν στην δημιουργία των επιπλοκών του διαβήτη, δηλαδή την διακοπή του καπνίσματος, τη σωματική άσκηση, τον έλεγχο των επιπέδων χοληστερόλης του ασθενούς και γενικότερα την υιοθέτηση υγιεινού τρόπου ζωής από τον ίδιο τον ασθενή. Ο γλυκαιμικός έλεγχος πραγματοποιείται με τον έλεγχο του βάρους του σώματος του ασθενούς και με κατάλληλη δίαιτα ή με στοματική λήψη αντιδιαβητικών φαρμάκων. Επίσης, με ινσουλίνη της οποίας λήψη θα πρέπει να πραγματοποιήσουν οι ασθενείς που έχουν αποτύχει στον γλυκαιμικό έλεγχο.

9 Η νευρική ανορεξία είναι μία κατάσταση που οφείλεται κυρίως σε ψυχολογικούς παράγοντες, διότι ο πάσχων με τη θέληση του περιορίζει την ποσότητα τροφής που λαμβάνει, φοβούμενος την αύξηση του σωματικού του βάρους. Η νευρική ανορεξία εκδηλώνεται σε όλες τις ηλικίες ανεξαιρέτως, πιο συγκεκριμένα όμως στη διάρκεια της εφηβικής ηλικίας. Κατά βάση το γυναικείο φύλο είναι αυτό που πάσχει από ανορεξία.

10 Συμπτώματα της νευρικής ανορεξίας: Λανθασμένη εικόνα του ατόμου για τον εαυτό του και κυρίως για την εξωτερική του εμφάνιση. Ο ασθενής πιστεύει ότι έχει περιττό βάρος παρόλο που μπορεί να είναι λιποβαρής. Ο ασθενής παρουσιάζει εμμονή με το σωματικό του βάρος, διότι τον διακατέχει φόβος για το πάχος του. Στην περίπτωση που ο ανορεκτικός είναι γυναίκα, είναι δυνατό να παρουσιάσει ως σύμπτωμα τη λεγόμενη αμηνόρροια, δηλαδή την απουσία έμμηνης ρύσεως τουλάχιστον για τρεις συνεχόμενους εμμηνορροϊκούς κύκλους. Η ανορεξία μπορεί κάποιες φορές να συνοδεύεται από επεισόδια βουλιμίας. Μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας, καταθλιπτική διάθεση, αϋπνία και σωματικά συμπτώματα, όπως είναι η δυσανεξία στο ψύχος, είναι μόνο μερικά από τα συμπτώματα που εμφανίζει ο ασθενής στα διαφορετικά χρονικά στάδια της νόσου.

11 Θεραπεία: Η ανορεξία, αν διαγνωσθεί στο αρχικό της στάδιο, είναι δυνατό να θεραπευτεί με την ψυχοθεραπεία του ασθενούς. Ειδάλλως, στην περίπτωση, δηλαδή, που δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, ο ασθενής θα πρέπει να εισαχθεί σε νοσοκομειακή μονάδα προκειμένου να επανέλθει το σώμα στα φυσιολογικά πλαίσια. Στατιστικά στοιχεία: Σύμφωνα με έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί, το ποσοστό θνησιμότητας αυτής της νόσου φτάνει το 10%. Όσοι, τελικά, επιζούν από ένα ανορεκτικό επεισόδιο ή αναρρώνουν πλήρως ή παρουσιάζουν διακυμάνσεις στο σωματικό τους βάρος.

12 Η βουλιμία ονομάζεται ψυχογενής, διότι τα αίτια της είναι ψυχολογικά και όχι υλικά ή σωματικά. Κύριο χαρακτηριστικό της βουλιμίας είναι ότι ο ασθενής αισθανόμενος ντροπή για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται, απομονώνεται. Αν και αυτή η διαταραχή φαίνεται να μην είναι σοβαρή, υπάρχει περίπτωση να αποβεί πολύ επικίνδυνη καθώς ο οισοφάγος μπορεί να γίνει πολύ αδύναμος και να σπάσει εξαιτίας των επαναλαμβανόμενων εμετών. Διαγνωστικά κριτήρια: Το άτομο καταναλώνει πολύ μεγάλες ποσότητες φαγητού μέσα σε ένα συγκεκριμένο και μικρό χρονικό διάστημα, παρουσιάζει, δηλαδή, επεισόδια υπερφαγίας. Κατά μέσο όρο το άτομο παρουσιάζει κάθε εβδομάδα δύο επεισόδια υπερφαγίας για τρείς μήνες. Προκαλεί στον εαυτό του εμετό, κάνει εξαντλητική σωματική άσκηση, χρησιμοποιεί διουρητικά ή καθαρτικά και κάνει δίαιτα προκειμένου να μην αυξηθεί το σωματικό του βάρος.

13 Θεραπεία: Υπάρχουν τρία είδη θεραπείας της ψυχογενούς βουλιμίας: η ατομική ψυχοθεραπεία, η ομαδική θεραπεία και η φαρμακοθεραπεία. Αρχικά, η ατομική ψυχοθεραπεία χωρίζεται συνίσταται στο να αντιμετωπίσει ο ασθενής τα αίτια της βουλιμίας π.χ. τη χαμηλή αυτοπεποίθηση που το διακατέχει και τα συγκρουσιακά προβλήματα που παρουσιάζονται με τους συγγενείς και τους γνωστούς του. Έπειτα, στην ομαδική θεραπεία ο ασθενής εντάσσεται με ομάδες με θεραπευόμενους, αν βέβαια αισθάνεται έτοιμος για αυτό. Από αυτή του την ένταξη αφενός κερδίζει την συμπαράσταση και την κατανόηση που του παρέχουν οι υπόλοιποι βουλιμικοί και αφετέρου την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης του, καθώς πλέον αισθάνεται αποδεκτός έστω και σε ένα μικρό σύνολο ανθρώπων σαν αυτό. Τέλος, στη φαρμακοθεραπεία, χορηγούνται στον ασθενή φάρμακα, τα οποία τον βοηθούν να προλάβει κάποιο βουλιμικό επεισόδιο.

14 Ο καρκίνος του προστάτη είναι η τρίτη συχνότερη μορφή καρκίνου στους άνδρες και η έκτη συχνότερη στο σύνολο του ανθρώπινου πληθυσμού. Σύμφωνα με πληθώρα δημοσιευμένων μελετών η διατροφή διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην εμφάνιση ή την πρόληψη του καρκίνου του προστάτη. Οι τροφές που λειτουργούν ανασταλτικά στην εμφάνιση του συγκεκριμένου είδους καρκίνου είναι οι εξής: Μερικά συστατικά που περιέχονται σε τρόφιμα φυτικής προέλευσης. Η ντομάτα. Τα λεγόμενα σταυρανθή λαχανικά στα οποία περιλαμβάνονται το μπρόκολο, το κουνουπίδι, τα λαχανάκια Βρυξελλών και το απλό λάχανο. Το πράσινο τσάι. Η σόγια. Τα ω-3 λιπαρά οξέα. Η βιταμίνη Ε, η οποία περιέχεται στο ελαιόλαδο, στα σπαράγγια, στο αβοκάντο, στο μοσχάρι, στα δημητριακά και σε άλλες τροφές. Απ την άλλη μεριά, υποβοηθητικά προς την ανάπτυξη του καρκίνου του προστάτη λειτουργεί μία διατροφή πλούσια σε λιπαρά και φτωχή σε φρούτα και λαχανικά.

15 Η νηστεία έχει πολλά οφέλη στον οργανισμό του ανθρώπου, καθώς κατά τη διάρκεια της αποτοξινώνεται ο οργανισμός, αποφεύγεται η υπερβολική κατανάλωση κρέατος και γλυκών και παράλληλα μειώνονται τα επίπεδα χοληστερίνης και τριγλυκεριδίων στο αίμα. Επίσης, μειώνεται η αρτηριακή πίεση και το σωματικό βάρος όσων νηστεύουν σε φυσιολογικά πλαίσια εφόσον η νηστεία είναι σωστή και δεν αποτελεί μία από τις συνηθισμένες μορφές δίαιτας.

16 Μερικές τροφές είναι πιθανό να αποβούν επικίνδυνες για την υγεία του κάθε ατόμου ανάλογα με την ηλικία του. Για παράδειγμα τα βρέφη και τα μικρά παιδιά ίσως να είναι αλλεργικά στο γάλα της αγελάδας, στους ξηρούς καρπούς, στο αυγό, στο ψάρι και στη σόγια. Οι ενήλικες, έπειτα, μπορεί να έχουν αλλεργία στο ψάρι, στους ξηρούς καρπούς, σε ορισμένα φρούτα και στα οστρακοειδή θαλασσινά και σπανιότερα σε άλλες τροφές, όπως το κρέας και το γάλα.

17 Βάσει όλων των παραπάνω ασθενειών και των υπόλοιπων θεμάτων της εργασίας μου φαίνεται ξεκάθαρα η ξεχωριστή θέση που καταλαμβάνει η διατροφή ως προδιαθεσιακός ή ανασταλτικός παράγοντας στην εμφάνιση τους. Επομένως, κρίνεται αναγκαίο- και ιδιαίτερα για τους μεγαλύτερους- να προσέχουμε ιδιαίτερη τη διατροφή μας ώστε να αποφύγουμε τυχόν τέτοιες ανεπιθύμητες εκδηλώσεις.

18 %B2%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82_(%CE%B1% CF%83%CE%B8%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%B% CE%B1) _Oass/deoouo_oass.html %85%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE %B