Επιμορφωτικό σεμινάριο. 17 έως 31 Μαρτίου 2012

Transcript

1 ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Δράση: Επιμόρφωση εκπαιδευτικών και μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας Επιστ. υπεύθυνη: Ζωή Παπαναούμ Υποδράση: Εξ αποστάσεως επιμόρφωση Επιμορφωτικό σεμινάριο 17 έως 31 Μαρτίου 2012 Εργαστήρι δημιουργικής διδασκαλίας: Σχεδιασμός, εφαρμογές και αξιολόγηση Δήμητρα Μακρή, Σχ. Σύμβουλος ΔΕ, κλ. ΠΕ15, Δρ Ψυχολογίας & Δρ. Γαλ. Φιλολογίας 2ο Πειραματικό Γυμνάσιο Αθηνών Αθήνα

2 10:00-16:00 (με διάλειμμα) Σάββατο 17 Μαρτίου Διδακτικές παρεμβάσεις: Εμπειρίες και σχεδιασμός Εφαρμογές στο σχολείο 10:00-15:30 (με διάλειμμα) Σάββατο 31 Μαρτίου Δημιουργικές διδακτικές παρεμβάσεις: Δράσεις με αναστοχασμό 15:30-16:00 Αξιολόγηση του σεμιναρίου

3 ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Δράση: Επιμόρφωση εκπαιδευτικών και μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας Επιστ. υπεύθυνη: Ζωή Παπαναούμ Υποδράση: Εξ αποστάσεως επιμόρφωση Επιμορφωτικό σεμινάριο 17 έως 31 Μαρτίου 2012 Περίληψη Εφαρμογές Εργαστήρι δημιουργικής διδασκαλίας: Σχεδιασμός, εφαρμογές και αξιολόγηση Δήμητρα Μακρή, Σχ. Σύμβουλος ΔΕ, κλ. ΠΕ15, Δρ Ψυχολογίας & Δρ, Γαλ. Φιλολογίας Αθήνα

4 Περίληψη Με τον όρο δημιουργική διδασκαλία εννοούμε την επινοητική διδασκαλία που προωθεί την πρωτότυπη σκέψη (κριτική ή δημιουργική). Ε- στιάζει όχι μόνο στο περιεχόμενο, αλλά και στις διαδικασίες της μάθησης και έχει ως σκοπό την επίλυση προβλημάτων διδακτικής μεθοδολογίας. Εργαστήρι γιατί; Στόχος είναι η οριζόντια διάδραση με τους συναδέλφους (μια κοινότητα πρακτικής) με σκοπό τη βελτίωση της διδασκαλίας μέσα από το σχεδιασμό, την εφαρμογή και τις αξιολογήσεις διδακτικών παρεμβάσεων. Ενδεικτική Θεματολογία Εργαστηρίου Δημιουργική διδασκαλία με σκοπό τη συνεργασία, την αυτορύθμιση και την ενσυναίσθηση. Δημιουργική και κριτική και σκέψη στο πλαίσιο της δημιουργικής διδασκαλίας. Λογικοί συλλογισμοί, γνωστικές δεξιότητες, μεταγνωστικές ικανότητες στο πλαίσιο δημιουργικών εφαρμογών. Μάθηση και διδασκαλία εννοιών, επίλυση προβλημάτων: Πως μπορείτε να βοηθήσετε τους μαθητές να αποκτήσουν στρατηγικές μάθησης και δεξιότητες μελέτης. Χρησιμοποιώντας την Τεχνολογία: Δεξιότητες σκέψης. Στόχοι και κίνητρα: δημιουργώντας περιβάλλοντα μάθησης. Καινοτομίες στην αξιολόγηση.

5 Βιβλιογραφία ΕΛΛΗΝΟΓΛΩΣΣΗ Βοσνιάδου, Τ., (2002). Από τη θεραπευτική στην ερευνητική σχέση: αφετηρίες, προσανατολισμοί, αναζητήσεις, στο Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών, τ. 107 Α, σ.σ Γκέφου - Μαδιανού, Δ., (2003). Εννοιολογήσεις του εαυτού και του Άλλου : ζητήματα ταυτότητας στη σύγχρονη ανθρωπολογική θεωρία στο Δ. Γκέφου Μαδιανού (επ.) Εαυτός και Άλλος. Εννοιολογικές ταυτότητες και πρακτικές στην Ελλάδα και την Κύπρο. Αθήνα: Gutenberg, σ.σ Γκόβας Νικόλαος (2002): Για ένα Δημιουργικό Νεανικό Θέατρο. Αθήνα: Μεταίχμιο. Κάτσικας Χρ., Πολίτου Ε., (2005) Εκτός «Τάξης το «Διαφορετικό»; Τσιγγάνοι, μειονοτικοί, παλιννοστούντες και αλλοδαποί στην ελληνική εκπαιδευση. Αθήνα: εκδ. GUTEMBERG, Διαπολιτισμική Παιδαγωγική. Ματσαγγούρας Ηλ. Γ., (1999) Θεωρία και Πράξη της Διδασκαλίας, Η Σχολική Τάξη, χώροςομάδα-πειθαρχία- μέθοδος. Αθήνα: εκδ. Γρηγόρη. Ματσαγγούρας, Ηλ., (2003). H Διαθεματικότητα στη σχολική γνώση. Εννοιοκεντρική αναπλαισίωση και σχέδια εργασίας, Αθήνα: εκδ. Γρηγόρη. Παρασκευόπουλος Ι. Ν., (2008), Δημιουργική Σκέψη στο Σχολείο και στην Οικογένεια. Αθήνα: αυτοέκδοση, κεντρική διάθεση εκδ. Γρηγόρη. Παρασκευόπουλος Ι. Ν., (2009), Δαίδαλος, Πρόγραμμα Άσκησης της Δημιουργικής Σκέψης στο σχολείο και στην οικογένεια. Αθήνα: αυτοέκδοση, κεντρική διάθεση εκδ. Γρηγόρη. Πούρκος Μ. Α., (επιστ. Επιμ.), (2009). Τέχνη, Παιχνίδι, Αφήγηση, Ψυχοκοινωνικές και Ψυχολογικές και Ψυχοπαιδαγωγικές Διαστάσεις. Αθήνα: εκδ. Τόπος. Πρακτικά Συνδιάσκεψης (2000). Αναζητώντας τη Θέση του Θεάτρου στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Αττικής. Αθήνα: εκδ. ΜΕ- ΤΑΙΧΜΙΟ Πρακτικά Συνδιάσκεψης, (Δεκέμβριος 2001). Το Θέατρο στην Εκπαίδευση: Μορφή Τέχνης και Εργαλείο Μάθησης, Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Αττικής, Γενική Γραμματείς Εκπαίδευσης Ενηλίκων. Αθήνα: εκδ. ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ. Πρακτικά Συνδιάσκεψης, (Γενάρης 2003). Το Θέατρο στην Εκπαίδευση: Χτίζοντας Γέφυρες, Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Αττικής, Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Αττικής. Αθήνα: εκδ. ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ. Τριλίβα Σ., Αναγνωστοπούλου Τ., (2008), Βιωματική Μάθηση, Ένας πρακτικός οδηγός για εκπαιδευτικούς και ψυχολόγου. Αθήνα: εκδ. Τόπος. Φλουρής Γ., Στ., (1989), Αυτοαντίληψη, σχολική επίδοση και επίδραση γονέων. Αθήνα: εκδ. Πατάκη. ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ Benenzon R.O., (2004). La musicothérapie. La part oubliée de la personnalité. Bruxelles: De Boek & Larcier s.a. Day Chr., (2003). Η Εξέλιξη των Εκπαιδευτικών, Οι προκλήσεις της Δια Βίου Μάθησης, Αθήνα: τυπωθήτω Γιώργος Δάρδανος. Douglas T. (1997): Η Επιβίωση στις Ομάδες, Αθήνα: εκδ. Ελληνικά Γράμματα. Ducourneau G., (1997). Eléments de musicothérapie. Paris : Dunod. Jones Ph., (2003). Δραματοθεραπεία, Το Θέατρο ως Τρόπος Ζωής και Θεραπείας. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα. Lawrence A., Pervin-Oliver P. John, (2001). Θεωρίες Προσωπικότητας, Έρευνα και Εφαρμογές. Αθήνα: Τυπωθήτω Γιώργος Δάρδανος. Shaffer, D. R., (2004). Εξελικτική Ψυχολογία, Παιδική Ηλικία και Εφηβεία. Αθήνα: Ίων, εκδ. Έλλην. Vinsonneau G., (1997). Culture et comportement. Paris : A. Colin. Woolfolk An., (2007). Εκπαιδευτική Ψυχολογία. Αθήνα: εκδ. Έλλην.