ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 Ο ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΡ ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ, ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΜΗΜΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΕΡΓΩΝ ΤΕΙ ΛΑΡΙΣΑΣ

Transcript

1 Σχεδίαση με τη χρήση Η/Υ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 Ο ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΡ ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ, ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΜΗΜΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΕΡΓΩΝ ΤΕΙ ΛΑΡΙΣΑΣ

2 Σκιές αντικειμένων (cast shadows): Ορισμός: πρόκειται για τη σκιά που δημιουργεί ένα αντικείμενο πάνω σε ένα άλλο. Χρησιμότητα: αποδίδει πληροφορίες του σχήματος του αντικειμένου που προκαλεί τη σκιά, αλλά και της μορφής του αντικειμένου που είναι ο αποδέκτης της σκιάς αυτής. αποδίδουν «ζωή» σε ένα αντικείμενο και ενισχύουν τη ρεαλιστικότητα μιας εικόνας. π.χ.: η σκιά του καθρέπτη ενός αυτοκινήτου εκτείνεται κατά μήκος του αυτοκινήτου Διαδικασία δημιουργίας της σκιάς ενός αντικειμένου: Προσδιορισμός της πηγής φωτός: ο απλούστερος τρόπος είναι να φανταστούμε την πηγή σε μια περιοχή της εικόνας, της οποίας οι ακτίνες φωτός είναι απόλυτα παράλληλες. Προσδιορίζουμε τη γωνία της κατεύθυνσης του φωτός, σε σχέση με την ευθεία του ορίζοντα (πράσινο βέλος). Προσδιορίζουμε το ύψος της πηγής φωτός, ώστε να μπορούμε να δημιουργήσουμε το μέγεθος της σκιάς (μπλέ βέλος).

3 Σκιές αντικειμένων (cast shadows): Σκιά του κύβου: σχεδιάζουμε τις πράσινες γραμμές κατά μήκος της κατεύθυνσης της σκιάς. Στη συνέχεια σχεδιάζουμε τις μπλε γραμμές της διεύθυνσης του φωτός. Η επάνω πλευρά του κύβου και η σκιά του, εστιάζουν στο ίδιο vanishing point. Δηλαδή, στη δημιουργία των σκιών εφαρμόζουμε τους κανόνες της προοπτικής. Σκιά της σφαίρας: φανταζόμαστε κύλινδρο με διάμετρο τη διάμετρο της σφαίρας και τον άξονά του παράλληλο στην κατεύθυνση του φωτός. Η ελλειπτική τομή του κυλίνδρου από το επίπεδο του εδάφους είναι η σκιά της σφαίρας. Σκιά του κυλίνδρου: στην περίπτωση του κυλίνδρου το ελλειπτικό μέρος της σκιάς είναι κάθετο ανάμεσα στις 2 βάσεις του κυλίνδρου. Το ελλειπτικό μέρος της σκιάς τοποθετείται μακρυά από τον παρατηρητή, με τιμή γωνίας ανάμεσα στις τιμές των 2 βάσεων του κυλίνδρου.

4 Σκιές αντικειμένων σε ακανόνιστες επιφάνειες: Εντοπίζουμε τις επιμέρους επιφάνειες όπου δημιουργείται η σκιά. Φανταζόμαστε την προέκταση του αντικειμένου που δημιουργεί τη σκιά, έως το τελευταίο επίπεδο της επιφάνειας που σκιάζεται. Σχεδιάζουμε τις σκιές του αντικειμένου ξεχωριστά σε κάθε μια από αυτές, ξεκινώντας από πάνω προς κάτω. Μορφή της σκιάς: Το χρώμα της σκιάς εξασθενεί όσο απομακρύνεται από το αντικείμενο (όπως νοητά και η ένταση του φωτός)

5 Αντανακλάσεις (reflections): Η αντανάκλαση σε προοπτική: το σχήμα εμφανίζει μερικές βασικές αρχές των αντανακλάσεων σε προοπτική. Η απόσταση του ειδώλου από την επιφάνεια αντανάκλασης δεν είναι ίση με την απόσταση του αντικειμένου που δημιουργεί το είδωλο από την επιφάνεια αυτή. Δηλαδή, τα σημεία που ορίζουν την επιφάνεια αντανάκλασης (πράσινα σημεία) δεν βρίσκονται στο μέσο των μπλε γραμμών που ορίζουν την προοπτική του αντικειμένου και του ειδώλου. Τα είδωλα είναι μικρότερα από τα αντικείμενα που τα δημιουργούν. Το είδωλο τοποθετείται σε ευθεία θί κάθετη στην επιφάνεια αντανάκλασης. Η εφαρμογή της προοπτικής ακολουθεί τη μέθοδο σύνθεσης νοητών προεκτάσεων που περιγράφηκε στο προηγούμενο μάθημα.

6 Αντανακλάσεις (reflections): Το είδωλο μιας έλλειψης δεν έχει την ίδια γωνία με την πηγή της. Όσο χαμηλότερα βρίσκεται το είδωλο, τόσο περισσότερο κυκλική είναι. Η δημιουργία του ειδώλου μιας έλλειψης βασίζετα στην προοπτική 2 σημείων.

7 Αντανακλάσεις περιβάλλοντος σε μη επίπεδες επιφάνειες: Για να υπολογίσουμε πόσο αντανακλά μια επιφάνεια, τη φανταζόμαστε στο περιβάλλον της ερήμου. Διαβαθμίσεις μπλε και κίτρινου σχηματίζουν την επιφάνεια αυτή. Ένα εσωτερικό σχέδιο του ματιού ενός παρατηρητή χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει την κατανομή του περιβάλλοντος στην επιφάνεια αντανάκλασης. Η γωνία του φωτός ισούται με τη γωνία αντανάκλασης. Οι ανακλάσεις έχουν απλοποιημένες μορφές και χρώματα που προσδιορίζουν τόσο το χρώμα της πηγής, όσο και το χρώμα της επιφάνειας ανάκλασης.

8 Έντονα φωτισμένες περιοχές (highlights): Πρόκειται για έντονες αντανακλάσεις φωτός και εμφανίζονται σε «αιχμηρές» πλευρές ενός αντικειμένου. Συμβάλουν ουσιαστικά στη ρεαλιστικότητα ενός αντικειμένου ή μιας εικόνας.

9 Σύνθεση σχεδίου και επιλογή φόντου: Επιλέγουμε την προοπτική του σχεδίου: η επιλογή της προοπτικής είναι σημαντική, τόσο για την καλύτερη απόδοση του αντικειμένου, όσο και για την αίσθηση που αυτό προκαλεί στον παρατηρητή. Η προοπτική του βάτραχου (frog s eye-view) ή υψηλού ορίζοντα (high horizon) σημαίνει χαμηλότερα από το αντικείμενο, που σημαίνει ότι το αντικείμενο απεικονίζεται μεγαλύτερο από όσο είναι και ισχυρό, ενώ ο παρατηρητής μικρός. Η προοπτική του πουλιού (bird s eye-view) ή χαμηλού ορίζοντα (low horizon) δίνει την αίσθηση ισχύος στον παρατηρητή και ελέγχου απέναντι στο αντικείμενο. Ο πλάγιος ορίζοντας (oblique horizon) δίνει την αίσθηση ενός δυναμικού περιβάλλοντος.

10 Κατευθύνσεις αντικειμένων: Η κατεύθυνση ενός αντικειμένου είναι πολύ σημαντική σε σχέδια με πολλά αντικείμενα. Υποδεικνύει την κατεύθυνση της κίνησης ενός αντικειμένου, τις ενεργές όψεις του αντικειμένου, καθώς και για αντίλειψη της πορείας κίνησης ηςενός αντικειμένου (π.χ. χ αν ένα αντικείμενο έχει πρόσθια όψη). Οι κατευθύνσεις υποστηρίζονται και από το μέγεθος και την προοπτική ενός αντικειμένου. Σημεία εστίασης (focal points): Σημεία που ελκύουν το βλέμμα του παρατηρητή, αναδεικνύοντας κάποια σημεία ενός προϊόντος. Τα σημεία εστίασης περιλαμβάνουν περισσότερη λεπτομέρεια στο σχέδιο.

11 Φόντο σχεδίου: Το φόντο χρησιμοποιείται σε ένα σχέδιο για να ενισχύει την απόδοση του περιγράμματος ενός σχεδίου, για να «κρύψει» ατέλειες ή βοηθητικές γραμμές που χρησιμοποιήθηκαν κατά το σχεδιασμό. Αν το φόντο καταλήγει χαμηλότερα από τα αντικείμενα του σχεδίου, τότε αυτά φαίνονται σαν να φ ήγ χ μη ρ μ χ, φ αιωρούνται.

12 Ολοκλήρωση σχεδίου: Η λογική διασύνδεση των αντικειμένων ενός σχεδίου, απεικονίζει την αιτία παρουσίασής τους στο σχέδιο, καθώς και πιθανές προεκτάσεις του σχεδίου (π.χ. οι φούσκες στο σχήμα υποδηλώνουν το περιβάλλον του απεικονιζόμενου σαμπουάν). Απεικόνιση αλληλουχίας λ γεγονότων: Μια σειρά σχεδίων στο ίδιο σχέδιο μπορούν να απεικονίσουν το αποτέλεσμα της χρήσης ενός προϊόντος. Χρησιμοποιείται σε επεξηγηματικά σχέδια.

13 Συστατικές όψεις: Χρησιμοποιούνται για την απόδοση των συστατικών στοιχείων ενός αντικειμένου, καθώς και για τη διαδικασία συναρμολόγησης και αποσυναρμολόγησής του. Λογότυπα: Προσδιορίζουν την επωνυμία των προϊόντων και για το λόγο αυτό πρέπει να τα «κολακεύουν».